Жас ақындар

Қазақ хандығына

Көлбеген көз алдымда тұран далам

Ежелден тынышынды кім алмаған

Батырлар жауға шапқан туған жер деп

Құтылар күн болар деп  құл арбадан

Көңіліне қойғаннан соң асыл арман

Ерекше үміт күтіп хас ұланнан

Бүгінгі еркін атқан арай таннын

Керей мен Жәнібектер басы болған

Ел жұрттың тыямын деп сорлы жасын

Бабамның сақтаймын деп мол мұрасын

Артынан қарашасын ерте білген

Найза мен қатар ұстап домбырасын

Аман өтіп алапат сан тасқыннан

Ел- жұртым ен далада малдас құрған

Жұртына жол көрсеткен хандарымның

Нұр ағам ізгі жолын жалғастырған

Міне толды 550 жыл сол хандыққа

Тойлап біз қуандық та, шаттандықта

Керей мен Жәнібекке алғысым көп

Ер жүрек батырлар көп бұл хандық та

Қазір елім бұнымен шаттанады

Алашым азаттықтан бақ табады

550 жыл  бүгін тойлануда

Қазақ елі әлі көп мақтанады

Тарихынан тек тектілік арылмаған,

Қазағым қорғай білгін барынды аман,

Ұрпағың өсе берсін ұлтжанды боп,

Салты мен дәстүрінен жаңылмаған.

​

Тәуелсіздік тұғырым

Ата- бабам зарыға күтіп, шаршаған,

Елі үшін қанын төккен қанша адам,

Құрбан болған талай қазақ баласы,

Арманы мен азаттықты аңсаған.

Талай жылдар аңсаған тәуелсіздік,

Ешқашан да болмасын келеңсіздік,

Қазақстан көгінде шаттық орнап,

Тәуелсіздік болсыншы сіз бен біздік.

Үздік елдер қатарына енуге,

Халқымыздың санасына сенім енді,

Жасай берші тыныштығы елімнің,

Тәуелсіз Қазақ елі егеменді.

​

 Өсек

Шамам жоқ күресуге өсекпенен,

Сұмпайы көп алдымда безектеген.

Ақ-қарасын айырмай достар жатыр,

Бетке күліп артымнан  өсектеген.

Уақытым жоқ әркімге ақталуға

Тырысып-ақ келемін бақ табуға

Өлеңімді жазамын мұнға малып,

Шошып бүгін оянам ақ таңымнан,

Сенім болар әлі де сақтап тұрған

Аяуды да білмейтін арамза өсек,

Соққысын беріп жатыр қас қағымнан

Жанарымды ызғарлы бір өптідем,

Жасырмаймын! Шыққанмын ғой тектіден!

Өсектесе, өсектесін бәрібір

Ар алдында арым таза деп білем!

​

Ұлы ата!

Ұлы Абай ұлтым деген асқақ ақын,

Шабытпен ой-қиялын басқаратын

Бабамның өр рухына басымды ием,

Өлеңмен өрнектеп мен аспанға атын.

Жырлары ақ нөсердей сіркіреген,

Қиялы қара бұлттай күркіреген.

Халқының қамын ойлап , қайғы жепті,

Көңілін күнделікті  бүркіп өлең.

Жазылған әрбір сөзі, жыры баппен,

Өмірдің сырын ап кең

Жазса да қара сөзді қазақ үшін,

Кей қандас түсінбейді бірақ әттең.

Абай жыр, поэзия марқасқасы

Елімнің жарқылдаған алмас тасы

Өзімнің ұлы атаға өтінішім

Қазақты көкте жүріп қорғашташы!

​

Бөлем Меруертке

Бөлем,бөлем,

Бөлем үшін өлем.

деп айтқандай,

Мен бөлемді жақсы көрем.

Мен мұнайсам, мұнайған,

Мен қуансам,қуанған.

Тәтті менен дәмдіні,

Бөлісуден таймаған.

Сабағында жақсы оқып,

Мені әрдайым ойлаған.